12+
Аляксей Дудараў.
Драматычная балада на 2-е дзеі.
Вялікая сцэна.
Прэм’ера - 7 і 8 мая 2015 года.
70-годдзю перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне прысвячаецца
Вы бачылі лес,
дзе прагал скразны?
Скажыце, вы бачылі бор той,
дзе кожнай другой няма сасны
ці сама меней — чацвёртай?
Анатоль Вярцінскі
Наш спектакль – даніна памяці тым, хто цаной уласнага жыцця дапамог наблізіць Перамогу над фашызмам. А яшчэ пра тое, наколькі вайна сваёй жорсткасцю, антыгуманнасцю, вычварэнствам супярэчыць чалавечай прыродзе, прызначэнню чалавека на Зямлі.
Вячаслаў Грушоў:
- Вайна змяняе псіхалогію чалавека, раскрывае яго, прымушае паказаць усё схаванае ўнутры. І гэта самае страшнае, а можа – і самае галоўнае ў жыцці.
Вікторыя Шамардзіна:
- Вайна - наша горкая гісторыя, жудасная праўда, ад якой ные сэрца і плача душа!
Георгій Лойка:
- Вайна – гэта трагедыя. Адбылася тупая, бязглуздая здрада вярхушкі Савецкай дзяржавы свайму Народу. Я не маю права, напэўна, пра гэта разважаць, але гэта маё меркаванне.
Святлана Сухадолава:
- Вайна – гэта боль і страх за пакаленне маіх прадзядоў і прабабуль, іх дзяцей. Гонар за іх мужнасць, цярпенне, чалавечую годнасць. Нізкі паклон іх адвазе. Няхай у нашых сэрцах жыве памяць пра іх і пра іх подзвігі!
Яўген Бераснеў:
- Вайна – гэта боль. Сэрца сціскаецца і наварочваюцца слёзы пры думцы пра дзяцей, жанчын, ні ў чым не вінаватых, якіх жорстка вынішчалі фашысты! Гэтыя гады і паплаціліся за гэтае, так ім і трэба. Няма чаго ім таптаць нашую зямлю. І яшчэ, канешне, адчуваю вялікі гонар за Нашу Перамогу.
Рэжысёр-пастаноўшчык Валерый АНІСЕНКА, заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь.
Сцэнаграфія і касцюмы Валерыя ЮРКЕВІЧА.
Музыка і музычнае афармленне Аляксандра КРЫШТАФОВІЧА.
Пластыка Дзіяны ЮРЧАНКА.
Відэарад Алега ЧАРНЯКА.
У спектаклі выкарыстаны вершы Анатоля ВЯРЦІНСКАГА і Генадзя БУРАЎКІНА.
Працягласць спектакля 1 гадзіна 40 хвілін. Спектакль ідзе без антракту.
